مجموعه مطالبی متنوع و خواندنی و البته مفید فایده که هم بار مذهبی و تاریخ دارد و هم مقولات بهداشتی و اطلاعات عمومی خوانندگان را تأمین می کند.
مطالبی با عناوینی همچون؛
انقلاب مصر در مسیر تازه، ارتداد و تفسیر آیة«لا اکراه فی الدین»، گامی در راه تشکیل امت واحده، بازگشت به قرآن، دعوت از عیسی(ع)، انکار از قوم لجوج، دیدگاه ها درباره عرش خدا، تشکل های فرهنگی ترویجی شیعیان در بحرین، نگاهی به آثار و فواید فردی و اجتماعی روزه، التهاب معده و روده(گاستروانتریت) از گوشه و کنار جهان و بالاخره بخش معرفی گیاهان دارویی.
با نوشتارها و آثاری از آیت‌الله جعفر سبحانی، آیت‌الله احمد بهشتی حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی، محمود حکیمی، حجت‌الاسلام فرج‌الله فرج اللهی، یعقوب جعفری، غلامرضا گلی زواره، اسماعیل نساجی، منصور اشرفی، مرتضی اشرفی، علی اصغر حق سرشت و محمد فرج اللهی.
نشریه مکتب اسلام به صاحب امتیازی موسسة تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق(ع) و به مدیر مسئولی حجت‌الاسلام والمسلمین فرج الله فرج اللهی منتشر می شود.
در مطالب مختلفی که در مجله مکتب اسلام به طبع رسیده، در عین اینکه تلاش شده یک مجموعه ساده و بی زرق و برق به مخاطب ارائه گردد اما متن نوشتارها حکایت از آن دارد که نویسندگان آن نسبت به وقایع روز و مباحث جدید بی توجه و بی اعتنا نیستند و با رصد مباحث و مقولالت روز، تلاش می کنند یک مجله امروزی البته به معنای درست و اصولی و اصیلش داشته باشند.
اتفاقا همین نکته هم باعث می شود تا اصل ساده بودن فرم و ساختار مجله و دوری‌گزیدن از هرگونه رنگ و لعاب زائد و زرق و برقی، برای مخاطب امروز جالب توجه باشد و گیرا.
در این شماره در بخش سخن ماه، به موضوع انتخابات ریاست جمهوری مصر پرداخته شده و رویکردها و رهیافتها و نحوه رفتار محمد مرسی مورد توجه و تحلیل قرار گرفته است.
و یا در بخش بازگشت به قرآن که یک مطلب دنباله دار است و در این شماره دهمین بخشش به چاپ رسیده با یک شیوه جذاب و گفتگو محور، به مرور و تحلیل موضوع بازگشت به قرآن آنهم به قلم یکی از برجسته ترین و جدی ترین نویسندگان دوران معاصر ادبیات دینی و تاریخی پرداخته شده است.
به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان هم مجموعه مطالبی در قالبهای مختلف و نسبتا متنوعی درباره این ماه عزیز، در مجله مکتب اسلام آمده است.
مجله با حدیثی از حضرت علی(ع) به پایان می رسد که می فرمایند:
بسا روزه داری که از روزه داشتنش جز گرسنگی و تشنگی برای او نمی ماند و بسا نماز(شب) گزاری که ایستادن و نمازگزاردنش جز بیداری و رنج نیست( چون روزه و نماز را طبق دستور انجام نداده) چه نیک است خواب زیرکان و افطار کردن ایشان.
(نهج البلاغه، حکت 137)
